Hoe smaakt blauwe spaghetti?

Hoe eten smaakt, proef je natuurlijk met je mond. Maar je ogen zijn ook heel belangrijk. Want als iets wat je eet een gekke kleur heeft, worden je hersenen gewaarschuwd dat het misschien bedorven is. Maar smaakt blauwe spaghetti ook echt anders dan gewone spaghetti?

Wat maak je? Het ruikt lekker, kan ik zo wat proeven? Even geduld Janouk. Nog een finishing touch. Echt verrukkelijk dit, ik heb er mijn stinkende best op gedaan. Pasta di professori. Ja, schep maar gewoon op, meneer de opschepper. Janouk, ik zou het wel aardig vinden als jij deze blinddoekbril op zou zetten terwijl je de eerste happen neemt. Dan ga je me zeker iets goors geven. Nee hoor. Ik beloof je dat je verrukkelijke pasta te proeven krijgt. Oke. Uw lunch is gereed. Buon appetito. Hier is een vorkje. Dankje. Eet smakelijk. Hier ongeveer? Ik zie niks. En? Wat vind je ervan? Mmm...Ik moet zeggen: niette slechte! M-hm. Heerlijk. Oke, dan mag je nu die duikbril weer even afdoen. Gatver! Dat is toch niet te eten? Heb je het bord verwisseld? Nee, het is precies dezelfde pasta als net. Grappig he: de kleur verandert en dan vind je het niet meer lekker. Smaak wordt beïnvloed door je mond, maar ook door wat je ziet. Als eten wat je heel lekker vindt ineens een andere kleur heeft...dan krijgen je hersenen tegenstrijdige informatie binnen. En dan smaakt het ook echt minder lekker. Bizar, want het is wel echt een heel groot verschil dan. Hoe kan dat? Doordat je hersenen je willen beschermen tegen bedorven voedsel. Je proeft niet altijd als eten bedorven is, soms kun je het ook zien. Nou. Je hersenen zorgen er dan voor dat eten ook iets minder goed smaakt zodat je er niet van blijft eten terwijl het bedorven is. Heb je nog iets normaals te eten want ik heb nog wel honger. Ja hoor. Hier, lekker groen eitje. Vangen! Dat doe je goed. Heb ik ook nog een proefje voor. Deliciosa!