Je telefoon is misschien wel je kostbaarste bezit. Het is dus niet gek dat je hem extra stevig vasthoudt als je op een hoog balkon staat. Maar helpt dat eigenlijk wel?
Blijkbaar vindt ons brein zo'n telefoon zo belangrijk dat het allemaal signalen naar je handen gaat sturen die ervoor zorgen dat je er extra hard in knijpt zonder dat je erbij nadenkt. Dat gaat echt helemaal vanzelf. Ik heb dat dus ook en zo erg dat ik er soms gewoon kramp van krijg in mijn handen en mijn armen. Laten we dat eens gaan testen. Kom maar Janouk, klein beetje naar links. Rechts is dat, mijn rechts. Pas op, klein stukje. Stop stop stop. Zo mooi? Perfect. Ja, prima. Goed, het idee is simpel. We gaan dadelijk een paar kids uit de testteam naar boven sturen en dan gaan we kijken wat er met hun hartslag en spierspanning gebeurt als ze dingen vast moeten houden. We beginnen op de grond met het doorgeven van elkaars telefoon, hoe hard knijpen ze? Gewoon totaal relaxed zijn ze. Het testteam zit volgepakt met sensoren, zodat we kunnen zien hoe ze reageren tijdens de test. Hartslag blijft hetzelfde. Even omhoog omdat het ook de telefoon van de ander is denk ik. Nou, goed gedaan jongens. Goed, zijn jullie een beetje oké, voel je je relaxed? Ja. Top. Als jullie op een balkon staan of in bad zitten en je moet je telefoontje pakken, hoe reageer je dan? Zenuwachtig? Dat het kan vallen. Nou, ik probeer dat vooral niet te doen zeg maar. Oke. ik denk wel dat ik hem dan sneller laat vallen. Steviger vasthouden. Ja inderdaad. Nou, jullie zijn goed gezekerd, er kan niks gebeuren. Dus ik zou zeggen relax maar. En euh ga de lucht in zou ik zeggen. Naar boven ermee. Daar gaan ze. Kijk, hartslag gaat omhoog. Begint dat nu al? Ja. Heeft iedereen hoor. Nou. Hadden we wel even mogen smeren prof. Zijn ze er? Ja! Gaat ie goed? Ja hoor. Mooi zo. Jullie hebben op je balkonnetje een kistje staan. Die mag je even erbij pakken en de inhoud onder elkaar verdelen. Maar niet meteen opeten. Gewoon vasthouden. Allemaal eentje pakken. Laat die handjes maar even zien, wat zit erin? Een krentbol. Krentenbollen, lekker. Ik heb dus van die plakkertjes op hun armen zitten, daarmee kan je spierkracht meten. Ze knijpen dus helemaal niet harder in die krentenbol. Nee, maar dat is op zich ook wel logisch, toch, want een krentenbrood is supergoedkoop. En als je hem laat vallen dan gaat ie niet echt stuk. Klopt. Ook hun hartslag blijft ook hetzelfde trouwens. Ja mooi. Oke jongens bedankt. Dan mogen jullie nu je mobieltje tevoorschijn halen. En die moeten ze ook over de rand vasthouden. Eens kijken wat er dan met hun hartslagen gebeurt. Oe ik zie al bibberende handjes! Moet je kijken joh. Ze knijpen echt extreem hard in die mobieltjes. Hartslag gaat ook omhoog. Echt harder dan in die krentenbol he? Ja. Probeer eens beetje een appje te sturen ofzo? Ja, twee handjes mag ook. Als je op je op het balkon staat. En je moet je moeder een berichtje sturen of zo. Voelen jullie je nog ontspannen nu? Nee. Hoe belangrijk is die telefoon voor jullie? Heel erg belangrijk. Er staan toch wel veel foto's op die niet weg mogen. Hebben jullie die zelf betaald? Ja. Ja. nee. Ik wil nog effe één dingetje testen met jullie. Willen jullie de telefoon even aan elkaar doorgeven? Ja, heel goed, heel mooi. Oh die hartslag. Moet je ook kijken. Boven het balkon jongens. Oe! Ik heb hem. Hij is veilig! Ik heb hem gevangen jongens. Prof jongen, als we jou niet hadden, maar dit is echt de uitschieter. Moet je kijken. Ja ja, je ziet het he. Niet normaal. Blijkbaar kennen onze hersenen dus nog meer waarde toe aan een telefoon van iemand anders. Ja, nou ja, logisch ook wel. He supergoed gedaan jongens. Bedankt, kom maar weer naar beneden. De kust is veilig. Nou jongens, weer met beide benen op de grond. Ja he, ik zal jou je telefoon even teruggeven en hij is heel hé. Ja, ik had hem te pakken. Je weet dus dat het eigenlijk helemaal niet helpt hé. Harder in je telefoon knijpen terwijl je op grote hoogte bent. En toch doe je het. Dat zit zo. Je hebt dus een systeempje in je hersenen zitten dat waarde aan dingen toekent. Een telefoon vind je meer waard dan een krentenbol bijvoorbeeld. En dat systeem, dat kun je maar heel moeilijk onderdrukken. Dus zelfs al ben je je daar bewust van nog steeds begin je krampachtig doen met die telefoon. Eigenlijk heel typisch. Werkt gewoon averechts. Hoe harder je erin gaat knijpen, hoe krampachtiger je ermee omgaat. En dus is de kans veel groter dat je me laat vallen.
