In het noorden en het oosten van Europa komen bruine beren in het wild voor. Maar ook zijn er beren die gevangen worden genomen en ingezet als attractie. In het Berenbos kunnen deze roofdieren zich weer een beetje een echte beer voelen.
Kijk dit is dus de bruine beer. Wat een mooi beest zeg. Moet je kijken, daarachter komt er nog een aan. Ik kan natuurlijk niet te dichtbij komen, want dat is echt veel te gevaarlijk. Ze hebben hele mooie kleine ronde oortjes. Zie je dat? Daar tegenover hebben ze enorm sterke voorpoten met enorme klauwen eraan. En grappig genoeg ze hebben een heel groot lijf, maar ze hebben toch maar een heel klein staartje. Tja, dat vind ik dan eigenlijk wel heel schattig. In het wild komt een bruine beer voor in Azië, Amerika en Europa, en dan vooral in uitgestrekte bossen en bergachtige gebieden. In Europa vind je ze bijvoorbeeld in Zweden, Oekraïne, Roemenië en Bosnië. In dit bos wordt de leefomgeving van een beer in het wild zo goed mogelijk nagebootst. Daarom is er bijvoorbeeld een grote vijver. Rotsen en een waterval. Holen om in te rusten. En ook wat betreft het voedsel van deze bruine beren wordt er goed gelet op wat ze in het wild eten tijdens de verschillende seizoenen. Beren zijn omnivoren, dus dat betekent dat ze zowel vlees en vis als plantaardig voedsel eten. Eigenlijk net als wij. En vandaag staat er op het menu 15 kilo peren, 15 kilo appels, 15 kilo nootjes. En natuurlijk eten ze ook nog vlees. Twintig kilo. Zo dat was? Ja dat was het. En is dit nou allemaal voor een beer? Nee, zeker niet. Dit is toch al voor zeven beren. Ja ok, let's go. Gaan we ze voeren? Ja, we gaan die kant op. Oké rechtsaf. Die kruiwagen is zwaar jongen. Nou, ik denk wel dat het goed gaat zo. Oh, daar gaat ie. Beren ruiken dus echt supergoed en ze zien niet zo heel goed, dus ze lopen eigenlijk vooral hun neus achterna. Effe een lekker lekker bekertje vol zo. Hoppa zo appeltje. Vol in het hol. De beren die in dit bos wonen hadden vroeger echt een veel minder fijn leven, want in sommige landen worden bruine beren gevangengenomen en gebruikt als attractie, bijvoorbeeld als circusbeer of als dansbeer. En zo ook deze beer hier. Dit is Dadon. En nu scharrelt hij een beetje rond en is ie op zoek naar eten. En af en toe ligt ie lekker te chillen. Maar vroeger was het een circus-artiest. In dit Russische circus trad Dadon dagelijks op voor een groot publiek. Hij kon dansen, fietsen, op zijn handen staan. Wat kon hij eigenlijk niet? Het publiek vond het geweldig. Het zag er voor de mensen misschien hartstikke vrolijk uit, maar om Dadon zo ver te krijgen werd ie geslagen met een stok of met een zweep. Hij sliep in een veel te kleine kooi en hij had veel stress. In 2003 gaat het mis. Dadon heeft er helemaal genoeg van en valt zijn verzorger aan. Op dat moment haalt Stichting Bears in Mind hem daar uit het circus en wordt ie met pijn en moeite naar Nederland gehaald. En sindsdien heeft ie dus wel een heerlijk leven hier in het berenbos. Gelukkig is het nu in Europa verboden om beren te houden in het circus of als dansbeer op straat. Maar helaas gebeurt het in andere delen van de wereld nog wel. En zo heeft iedere beer in het berenbos z'n eigen verhaal. Dit zijn Maria, Pesho en Mincho en zij zijn vijf jaar geleden vanuit Bulgarije naar Nederland gehaald. Ze groeiden op in een fokkerij met barre omstandigheden waar de beren speciaal werden gefokt om op te jagen. In hun betonnen hok konden ze nauwelijks bewegen, kregen ze pijn aan hun botten en hadden ze veel stress. Maar gelukkig werden ze naar het berenbos gehaald en godzijdank is ook de berenfokkerij in Bulgarije voorgoed gesloten. Nu moeten deze beren nog wel een beetje wennen aan het berenritme hier in het bos. En dat is natuurlijk ook wel heel logisch, want ze ja ze zijn alleen maar een betonnen hokje gewend en hier hebben ze ineens heel veel ruimte. Maar stapje voor stapje gaat het steeds beter en worden ze eigenlijk steeds meer beer.
