Hoe draag je een gedicht voor?

Als je poëzie voordraagt, verdient dat gedicht alle aandacht. Als je eerst even diep inademt en uitademt voordat je begint, laat je een stilte vallen. Zo hangt het publiek aan je lippen.

Bij poëzie is de geschreven tekst natuurlijk heel belangrijk. Maar je hoeft het niet alleen te lezen. Poëzie wordt namelijk ook live voorgedragen. Stadsdichter Jesse Laport organiseert hier vanavond in Arnhem een heuse poëzieavond en ik ga gezellig met hem mee. Hallo. Kom erin.
Wilde jij altijd dichter worden? Eigenlijk niet. Nee? Ik wilde graag iets doen met het podium. Maar ik wist toen helemaal niet dat dat kon. Dat je dichter kon worden. Wat ik wel deed, was veel tekenen. Ik heb daar veel boekjes van. Oké. Ik heb tijdens mijn middelbare schooltijd ongeveer 50 van dit soort boekjes vol getekend. Maar halverwege begon ik met schrijven. En op een gegeven moment bleef ik maar schrijven. En zo is het gegroeid. Maar naast hersenen, zitten er alleen maar woorden in dat hoofd van jou? Blijkbaar.
Bij het voordragen van een gedicht is dat het belangrijk dat je eerst even diep inademt, uitademt en dan pas begint. Waarom? Omdat je dan het publiek aan je lippen aan 't hangen krijgt. Je laat een stilte vallen. De mensen krijgen aandacht. Ze denken: wat gaat die persoon doen? En dan begin je pas. Oké.
Meneer, meneer de schoorsteenveger. Kijk, als je daar dan iets meer rust laat vallen… de mensen horen het natuurlijk maar één keer. Dus als je dan zegt: Meneer. Meneer de schoorsteenveger. Dan krijgen ze meer 't idee van: O, ja. Je bent een wereldje aan 't scheppen. En je gaat het aan ons voordragen. We gaan dit maar één keer horen.
Meneer, meneer de schoorsteenveger. Zou u mij, als het u blieft, willen vertellen, als u daar op de daken loopt, hoe lief ze kijkt als ze slaapt.
Bravo. Dank u. Dank u wel. Altijd dankjewel zeggen achteraf. Ja, echt? Ja. Dan weten mensen wanneer 't klaar is. Dichters hebben er 'n handje van om dat niet duidelijk te maken. Als je even wacht en je zegt dan: Dank je wel. Dan weten mensen gelijk dat 't klaar is en krijg je applaus.
Mag ik jullie uitgebreide aandacht voor Jesse Laport?
Maar wat is een gedicht? Begrijp je dat alleen maar met je ogen dicht? En is poëzie dan weer iets anders? Is het voor mij hetzelfde als voor een ander? Wil een gedicht iets zeggen, wat er eigenlijk niet staat? Zou je kunnen zeggen dat het om gevoelens gaat? Kan een gedicht je iets doen voelen wat je per ongeluk was vergeten? En dat dichters dan toevallig de juiste woorden weten? En wie heeft daarop het antwoord, zijn dat de dichter zelf? Of ligt de betekenis van gedichten altijd bij jezelf? En over poëzie gesproken, moet dat nou altijd rijmen? Ik denk dat als je het een dichter vraagt, dan is het antwoord altijd nee.