Het verhaal bij Pesach

Het verhaal van Mozes is voor Joden heel belangrijk. Het herinnert aan de wonderlijke bevrijding uit de slavernij van Egypte.

Met Pesach herdenken de Joden de Bevrijding van hun Volk uit Egypte. Dit komt door het volgende verhaal: Het Joodse volk werkte in Egypte als slaven. Ze moesten daar hard werken aan de gebouwen van de Farao. Tot overmaat van ramp gaf de Farao het bevel, dat alle pasgeboren Joodse jongetjes moesten worden gedood.
Om haar kind voor dit lot te behoeden, verborg een vrouw haar baby in het riet aan de oever van de Nijl. De baby werd gevonden door de dochter van de Farao die hem adopteerde en Mozes noemde. Hij groeide in het Paleis van de Farao op. Toen hij als jongeman zich onder de Joodse slaven begaf, voelde hij zich op mysterieuze wijze verwant met hen. En als hij besluit bij hen te blijven verschijnt God aan hem als brandende braamstruik.
Hij droeg Mozes op dit volk, zijn Volk, naar hun vrijheid te leiden. Mozes probeerde de Farao te overtuigen, zonder resultaat. Toen riep Mozes de Tien Plagen over Egypte af. De Plagen vernietigen het rijkdom van het Egyptische Rijk. De Tiende Plaag doodt alle eerstgeborenen van de Egyptenaren, maar slaan de Joden over. Hier komt de naam "Pesach" vandaan, wat "overslaan" betekent.
De Farao liet na de Tiende Plaag het Joodse volk gaan en zij vluchtten de woestijn in. De Joden moesten snel vertrekken waardoor ze geen tijd hadden gehad om het brood te laten rijzen en ze het ongerezen brood moesten eten.
Deze Bevrijding uit Egypte herdenken de Joden met Pesach. Ze herdenken het Overslaan en eten Matzes: het ongerezen Brood.