Het tinnen soldaatje

Het tinnen soldaatje is verliefd op het ballerinaatje, maar dan valt hij uit het raam. Lukt het hem om weer terug te komen.

Er was eens een klein jongetje dat een tinnen soldaatje voor zijn verjaardag kreeg. Toen het was uitgepakt zag het een kasteel van papier, en een mooie prinses van papier danste naar buiten. Het dappere tinnen soldaatje was op slag verliefd. Maar meteen nadat ze verliefd waren geworden werden ze weer gescheiden. Het soldaatje werd door een windvlaag van de vensterbank af de straat op geblazen.
Twee jongetjes vonden hem. Ze maakten een papieren bootje voor het soldaatje en lieten hem wegvaren. ‘Waar gaan we heen?’, vroeg het tinnen soldaatje zich af. Er begon een woeste tocht. De goot stond vol met water. De stroming werd sterker. Het water kwam in een donker riool terecht. ‘Dapper zijn,’ dacht het tinnen soldaatje, ook al was hij bang.
‘Wat was dat gebulder?’ Het werd steeds harder. Een waterval! Het papieren bootje hield geen stand in de snelle stroming, dus het tinnen soldaatje ging kopje onder in de rivier! Een grote vis slokte hem op. Verdrietig zat het tinnen soldaatje in de donkere buik van de vis. Hij verlangde naar zijn papieren danseresje en hij dacht dat hij haar nooit meer zou zien.
Maar op een dag hoorde het tinnen soldaatje roepen: ‘Verse vis!’ Toen werd de vis schoongemaakt in de keuken van het huis dat hij kende. Het tinnen soldaatje was thuis en er was iemand die naar hem verlangde.