Name: Er was eens
Uploaded: 2014-07-13T22:00:00+02:00
Duration: 1 min 28 s
Description: Een liedje over allerlei sprookjes maar het is ook een liedje over een meisje dat gaat slapen…

Groep 1/2

Doe mij maar het verhaaltje van de reus. Met laarzen van 1 meter die klein duimpje haast bedolf. Of nee nee nog veel beter. Doe mij maar het verhaaltje van Roodkapje en de wolf. Of anders het verhaaltje van de heks. Van knibbel knabbel knuisje en van Hans daar in het hok. Of liever van dat huisje, dat huisje met die mama en die geitjes en die klok. Van Sneeuwwitje en de 7 dwergen. Van Doornroosje en die nare prik. Ik weet niet welk verhaaltje ik moet kiezen. Het sprookjesboek is veel en veel te dik. Ik ben zo moe zo moe dat ik moet gapen. Doe mij maar het verhaaltje van het meisje dat geen slaap had.

Groep 3/4/5

Elke aflevering bestaat uit vier clips over ons dagelijks leven met bijbehorende woorden en uitdrukkingen.

Programmaheaders

Taal met Timo en Finne

Finne kan niet slapen. Wat nu? Start de quiz, bekijk de fragmenten en kies bij elke vraag het juiste antwoord.

Quiz over wakker liggen

Timo en Finne: niet kunnen slapen

Er was eens

De bekendste straat van Nederland! Steeds beleven Pino, Ieniemienie, Purk en Tommie nieuwe avonturen.

Sesamstraat

Een liedje over allerlei sprookjes maar het is ook een liedje over een meisje dat gaat slapen…

Muziek en dans

Grafisch liedje uit Sesamstraat

Bekijk ook

Extra's

Schooltv biedt meer dan video's! Ontdek onze extra inhoud:

Ontvang jij de nieuwsbrief al? Blijf op de hoogte door je aan te melden en ontvang elke maand een nieuwsbrief naar keuze in je inbox!

Welke sprookjes ken jij allemaal? Bekijk hier verschillende sprookjes zoals Roodkapje en Doornroosje!

Deze blokken worden creatief en maken de leukste dieren!

Blokdieren

Deze blokken worden creatief en maken de leukste dieren in de kinderboerderij! Ga op ontdekking met deze interactieve schoolplaat speciaal voor peuters en kleuters en klik op de dieren om te zien welke blokdieren ze samen vormen.

Interactieve schoolplaat van een kinderboerderij

Vandaag knutselen we met elkaar het verhaal van De Kikkerprins. We hebben vier schoenendozen nodig, als décor voor het sprookje. Helene maakt een bos en een waterput. Dan begint het sprookje. Er was eens een hele mooie prinses. Ze speelde graag in het bos, met haar gouden bal. Maar op een dag viel de bal in de waterput. Plons! De prinses moest heel hard huilen. Toen sprong er een kikker uit de put. 'Wat krijg ik als ik de bal voor je ophaal?' vroeg hij. De prinses antwoordde: 'Wat je maar wilt, lieve kikker.' 'Dan wil ik naast je zitten, aan een klein tafeltje… en van je gouden bordje eten.' 'En ik wil in jouw bed slapen.' De prinses beloofde het. De kikker sprong in de put en bracht haar de gouden bal. De prinses was dolgelukkig en rende naar huis. Al snel was ze de kikker en haar beloften vergeten. Nu hebben we een kasteel nodig Lilly maakt de koninklijke eetzaal. De hal is groot en mooi versierd. Cedric maakt een extra tafel met eten en drinken. Klaar! Nu gaat het sprookje verder. De volgende dag kwam de kikker aan bij het kasteel en klopte op de deur. Klop, klop! 'Prinses, doe open! Ik wil van je gouden bord eten!' Maar dat wilde de prinses niet! 'De koning zei tegen zijn dochter: wat je belooft moet je ook doen. De kikker sprong op tafel en begon van haar bordje te eten. De prinses vond dat heel vies. Van al dat eten werd de kikker slaperig en hij wilde naar bed. Oke, dan hebben we nu de slaapkamer van de prinses nodig. Eloise maakt de koninklijke kinderkamer. Eens zien hoe het verhaal verder gaat. Toen de kikker in bed wilde gaan liggen greep de prinses hem vast en gooide hem tegen de muur. Splet! Maar toen veranderde de kikker in...een gevaarlijke draak! De draak zei:
'Je hebt je niet aan je woord gehouden. Jij verdient geen prins. maar ik geef je een tweede kans. Als je een beter mens wordt, kom ik over een jaar terug als prins. En dus probeerde de prinses om lief te zijn. Dat was niet makkelijk voor haar, maar het lukte wel. Na een jaar stond de prins voor haar neus.
En vroeg: 'Wil je met me trouwen?'   De prinses zei blij: 'Ja!' En ze leefden nog lang en gelukkig. En dit was onze versie van de Kikkerprins.

De kikkerprins

Er was eens een prins die veranderd was in een kikker. Hoe loopt dit sprookje af? Vijf kinderen vertellen het verhaal.

Een sprookje verteld in kindertekeningen

Er waren eens een koning en een koningin die elke dag tegen elkaar zeiden: ‘Ach, hadden we maar een kindje!’ Maar helaas, het lukte maar niet om een baby te krijgen.
Maar toen de koningin een keer in bad lag, kwam er een kikker uit het water en die zei tegen haar: 
‘Binnen een jaar, kwaak-kwaak, zult u een kind krijgen.’
De woorden van de kikker kwamen uit. De koningin kreeg een dochtertje. 
De koning was dolgelukkig. Hij liet een groot feestmaal aanrukken. 
Iedereen was uitgenodigd, ook de dertien toverfeeën in zijn rijk. Maar omdat hij maar twaalf gouden bordjes had, moest er één thuisblijven.
Op het feest gaven de toverfeeën het pasgeboren prinsesje één voor één hun tovergeschenk. De een schonk haar een goed hart, de ander schoonheid, de derde rijkdom.
En zo maar door, het prinsesje kreeg alles wat je je in het leven kunt wensen.
Toen elf toverfeeën hun geschenk hadden gegeven, kwam opeens de dertiende binnen, ze was boos omdat ze niet was uitgenodigd. Zonder te groeten, zelfs zonder iemand aan te kijken, riep ze met luide stem: 
‘In haar vijftiende levensjaar zal de prinses zich aan een spinnewiel prikken en dood neervallen.’ 
En zonder nog maar iets te zeggen draaide de boze toverfee zich om en liep de zaal uit.
Alle genodigden waren diep geschokt. Maar toen trad de twaalfde toverfee naar voren. Zij had haar wens nog niet uitgesproken. Ze kon de vloek niet meer ongedaan maken, maar wel verzachten. Ze sprak: ‘De prinses zal niet doodgaan, maar in een diepe slaap vallen die wel honderd jaar duurt.’
De koning, die zijn dochter wilde beschermen, liet alle spinnewielen in zijn rijk ophalen en verbranden. 
De wensen die de toverfeeën het prinsesje hadden gedaan, kwamen allemaal uit, en iedereen die haar zag, móest wel van haar houden.
Op de dag van haar vijftiende verjaardag dwaalde de prinses door het kasteel. Ze keek in alle zalen en vertrekken, tot ze uiteindelijk bij een oude toren kwam. 
Ze ging langs de smalle wenteltrap omhoog en kwam bij een kleine houten deur. Er stak een roestige sleutel in het slot. Toen ze die omdraaide, ging de deur krakend open.
Daar zat een oud vrouwtje, dat met haar spinnewiel vlas tot garen spon.
‘Wat is dat voor iets? Het draait zo leuk rond,’ zei de prinses. Ze pakte het spinnewiel om het ook te proberen.
Maar ze had het spinnewiel nog niet vast of ze prikte zich in haar vinger. De vloek kwam uit.
De prinses viel in een diepe slaap. Net als de rest van de kasteelbewoners.
De koning en de koningin vielen in slaap en de hele hofhouding ook. De paarden in de stal, de honden op de binnenplaats, de duiven op het dak en de vliegen op de muur. Zelfs het haardvuur temperde en doofde uit. De kok, die net het koksmaatje een draai om zijn oren wilde geven, bleef met opgeheven hand staan en viel in slaap.
Rondom het kasteel begon een rozenhaag te groeien, zo dicht en zo hoog dat hij alles aan het oog onttrok. Zelfs de vlag op het dak was niet meer te zien.
Af en toe kwamen er prinsen voorbij die het kasteel in probeerden te komen. Maar tevergeefs. De dorens waren ondoordringbaar, en de prinsen kwamen er niet doorheen.
Vele jaren later kwam er weer een prins voorbij. Hij hoorde een oude man praten over prinses Doornroosje, die al honderd jaar sliep. En het koningspaar en het hele hof ook.
Toen zei de prins: ‘Ik ben niet bang. Ik wil Doornroosje zien.’
Hoe de oude man het hem ook uit het hoofd probeerde te praten, de prins bleef bij zijn besluit.
Maar juist op dat moment waren de honderd jaar verstreken. De dag was aangebroken dat de prinses zou ontwaken.
Toen de prins bij de doornenhaag kwam, was er alleen nog maar een zee van rozen die vanzelf uit elkaar ging. De prins kon doorlopen. Achter hem sloot de haag zich weer.
Op de binnenplaats lagen de paarden en honden diep in slaap, en op het dak zaten de duiven onder hun vleugels weggedoken. De prins ging naar binnen en zag de vliegen op de muur slapen. De kok stond met zijn hand uitgestrekt naar het koksmaatje en de meid zat te slapen boven de kip die ze wilde plukken.
De prins liep verder. Hij zag in de koningszaal de hele hofhouding slapen. Het slapende koningspaar op hun troon.
Toen liep de prins nog verder. Het was zo stil dat je je eigen adem kon horen.
Tenslotte kwam hij bij de toren. Hij klom de wenteltrap omhoog en opende de houten deur van de kamer. Daar lag Doornroosje te slapen.
Doornroosje was zo mooi dat hij zijn ogen niet van haar af kon houden.
Hij boog zich over haar heen en kuste haar. Doornroosje opende haar ogen en keek hem liefdevol aan.
Ook de koning ontwaakte, en de koningin. En ook de rest van het hof. 
De paarden op de binnenplaats stonden op en schudden hun manen. De honden sprongen op en kwispelden met hun staart. De duiven op hun dak haalden hun kop onder hun vleugels vandaan, keken om zich heen en vlogen de blauwe lucht in. De vliegen op de muur kropen weer. Het haardvuur in de keuken laaide op, flakkerde en maakte het eten klaar. Het vlees aan het spit werd weer geroosterd. De meid plukte de kip en de kok gaf het koksmaatje zo’n klap dat hij ervan suizebolde.
Doornroosje en de prins kwamen uit de toren omlaag. 
Hun huwelijk werd met pracht en praal gevierd.
En ze leefden nog lang en gelukkig.

Doornroosje

Doornroosje had alles wat haar hartje begeerde. Tot ze zich prikte aan een spinnewiel...

Een sprookje over een slaperige prinses

Hallo! Dit is een sprookje in 1 minuut. En vandaag spelen we: Roodkapje. Tommie? Trek maar open! Ok, daar gaat 'ie.

Er was eens een meisje en zij heette Roodkapje. Tadaaaaa! Ja en Roodkapje ging op bezoek bij haar oma, want zij was ziek en ze liep door het bos. Ik ben de grootmoeder oma!

Ja, maar toen Roodkapje onderweg was door het bos, werd oma opgegeten door de grote boze wolf. Ik ga oma opeten. Wat ben je een lekker hapje! Ik word opgegeten!

En toen Roodkapje bij oma's huisje aankwam... ik ga bij grootmoeder koekjes brengen, in het bos.

Trek maar aan het touwtje, dan gaat de deur vanzelf open. Maar grootmoeder, wat heeft u een grote...

Toen werd ze ook opgegeten. Maar gelukkig was de boswachter in de buurt. En dat ben ik dus! En de boswachter haalde Roodkapje en oma weer uit de buik van de boze wolf. En weet je wat er daarna gebeurde? Ze leefde nog lang en gelukkig! Dit was Roodkapje!

Roodkapje

Ieniemienie vertelt een sprookje in 1 minuut. Dit keer het sprookje Roodkapje! Hoe zal het aflopen met de boze wolf en oma?

Sprookje uit Sesamstraat

Zijn jullie nou klaar?
Het kan, het kan.
Vandaag in 1 sprookje per minuut: het lelijke eendje.
Tadaaa!!
Er was eens een ei en dat ei kwam uit. Kijk maar.
Kijk eens. Geboren! 
Ik ben geboren en ik ben...
Het eendje keek in het water van de sloot, want dat spiegelde. En hij zag...
Waaa! Ik ben een lelijk eendje.
Kwaak, ik ben een hele mooie eend.
Hoi! Wil jij met mij spelen?
Wat ben jij een lelijke eend zeg. Met jou speel ik niet.
Het lelijke eendje was heel erg verdrietig, want alle eendjes die hij tegen kwam waren veel mooier.
Kwaak, ik ben een andere mooie eend en ik wil ook niet met jou spelen.
Uhl, nee ik ook niet. Gadverderre.
Het kleine, lelijke eendje moest heel erg huilen. Hij huilde wel 3 weken lang en toen...
Wow! 
Daar ben jij, mijn lieve baby.
Ja zei de zwaan.
Ik ben jou baby niet, jij bent een mooie zwaan en ik een lelijk eendje.
Jawel, kijk! 
Toen keek het eendje weer in het spiegelende water en toen was hij ineens...
Kijk nou, ik ben gegroeid. Ik ben geen lelijk eendje meer, maar een mooie zwaan.
Zo kwam alles toch nog helemaal goed voor het lelijke eendje. Samen met de familie zwaan leefden ze nog lang en gelukkig.
Oh nee!!
Echt Lot weer.

Sprookje het lelijke eendje

Ienie vertelt het sprookje over het lelijke eendje en Pino, Tommie, Lot en Elvan beelden het uit.

Stukje uit Sesamstraat

Er was eens een Mapuche-krijger.
Een keer had hij tegen blanke soldaten gevochten.
Dagenlang verstopte hij zich in de bosjes zonder een kik te geven.
Op een middag kwam hij tevoorschijn en hij zag niet één Mapuche-krijger of blanke soldaat.
Hij was veilig, maar hij was wel heel ver van huis.
Hij liep de hele dag door de woestijn. Toen het nacht werd, was hij nog steeds in een vreemde streek.
Ineens zag hij twee lichtjes.
Vast iemand die een kampvuur had gemaakt. Wat was hij blij.
Maar al snel zag hij dat het de ogen van een tijger waren.
De ogen kwamen steeds dichterbij,
Hij was bang en voelde zich zo alleen dat hij wel kon huilen.
Maar de tijger bleef staan…
en hij herinnerde zich de verhalen die zijn oma hem vertelde over de tijd dat mensen en dieren nog vrienden waren.
"Peñi Nahuel!", zei hij. Dat betekent "broer tijger!" in Mapuche-taal.
Doe me geen pijn!
De tijger staarde hem aan.
En hij gebaarde dat hij met hem mee moest komen
En de man ging met hem mee.
Ze bleven de hele nacht lopen. En toen de zon opkwam, bleven ze lopen.
De volgende nacht vond de tijger een veilig plekje voor hem in de holte van een pehuén boom. De tijger hield de wacht op een van de takken.
De tijger ging ook op jacht en deelde de buit met de man.
Ze deden wie het hardst kon lopen
en ze rolden door het zand langs de rivier.
De tijger vond het zelfs goed dat de man hem aaide.
Op een middag waren ze dicht bij de bergen. 
In de wind kon de man de kampvuren van zijn volk al ruiken.
Die nacht sliepen ze net zoals ze de hele reis al hadden gedaan.
Maar de volgende ochtend was de tijger weg.
Waar de man ook zocht, hij zag de tijger nergens.
Snel ging de man naar zijn familie toe. De tijger had hem veilig thuisgebracht!

De tijger en de verdwaalde krijger

Een sprookje over een tijger die een man helpt.

Een Zuid-Amerikaans sprookje

Een klein meisje, zonder ouders en familie, zwerft op de donkere dagen van december, blootsvoets door de sneeuw. Ze verkoopt zwavelstokjes, maar niemand wil ze kopen. Iedereen zit lekker binnen in de warme, mooi versierde huizen. Ten einde raad gaat het meisje met haar zwavelstokjes in een portiek zitten. Om haar verkleumde lijf wat op te warmen steekt ze al haar zwavelstokjes aan. In het licht van het laatste stokje verschijnt het vriendelijke gezicht van haar grootmoeder, die haar meeneemt naar de hemel...

Het meisje met de zwavelstokjes

Een droevig sprookje over een arm eenzaam meisje dat in de koude decemberdagen zwavelstokjes probeert te verkopen.

Decor voor Roodkapje maken

De knutselhandjes maken een verschuifbaar decor voor bij het verhaal van Roodkapje.

Knutsel uit Hoelahoep

Vandaag schilderen we een sprookje en jij mag raden welke het is.
Eerst pakken we heel dik papier
en dat maken we flink nat.
Daarop schilderen we de achtergronden voor alle plekken uit het sprookje.
In ons kasteel komt een prachtig kasteel voor.
Jeanne maakt een heel speciaal bed.
Ja, deze knip ik uit.
Kijk, er ligt een soort boontje onder het bed.
Weet je al welk sprookje het is?
En nu nog een verdrietige prins...
een meisje...
een koningin...
En een koning,
En straks wordt dit alles bij elkaar een sprookjesboek.
Zal ik deze erop plakken?
De prinses op de erwt.
Er was eens, heel lang geleden, een prins.
Hij woonde in een mooi kasteel.
En hij droomde ervan met een echte prinses te trouwen.
Maar die kon hij nergens vinden, dus was hij erg verdrietig.
Kijk, hier is hij verdrietig en hij heeft geen kroon.
Op een dag verscheen er een meisje aan de stadspoort.
Ze zei: 'Ik ben een prinses.'
Doe de deur open!
Maar omdat ze erg heel vies uit zag.
Geloofde de koning haar niet.
Hier ligt ze in bed, met zijn kroon op haar hoofd.
Zijn vrouw, de koningin, wist wel een manier
om uit te zoeken of het een echte prinses was.
Ze legde een erwt op de vloer van de slaapkamer.
En legde daar zeven matrassen op, boven op elkaar.
Als het meisje een echte prinses was...
Zou ze die erwt toch voelen, en slecht slapen,
Erwt, matras, matras, matras...
Een, twee, drie, vier, vijf. zes, zeven.
De volgende ochtend zei de prinses:
Ik heb zo slecht geslapen! Er lag iets hards onder mijn bed!
En toen wist iedereen dat ze echt een prinses was.
En nu... ta-da! De bruiloft.
De prins had eindelijk een echte prinses gevonden
en ze trouwden met elkaar.

De prinses op de erwt

We schilderen een sprookje, en jij mag raden wat het is… 

Een getekend sprookje

De prinses op de erwt 

Wij zijn Nathan, Anton en Oscar.
We maken de figuren uit de Wolf en de Zeven Geitjes
De geiten maken we van oude sokken.
We schilderen de ogen erop en plakken hoorntjes en oren aan de sokken.
Anton knipt de geitensik uit vilt.
Oscar maakt de geitenmoeder.
De eerste geiten zijn klaar.
Jonathan, Lisa, Lola en Timo maken de andere kleine geitjes.
Nu zijn de 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 kleine geitjes klaar!
Nu hebben we alleen hun huis nog nodig.
 Klaar!
Er was eens een mama-geit.
Ze moest eten gaan zoeken in het bos en zei tegen haar kinderen: blijf binnen en doe de deur niet open, anders eet de wolf je op!
Even later werd er op de deur geklopt.
 “Kinderen, doe de deur open! Ik ben het, jullie moeder!”
“Nee, je klinkt heel schor. Jij bent vast en zeker de wolf!”
De wolf ging weg en kocht een pot honing.
Daarmee maakte hij zijn stem zacht en zoet.
Doe de deur open, kindertjes. Hier is jullie moeder!
Maar de wolf legde zijn grote, zwarte poot op het raam.
De kleine geitjes zagen het, en gilden:
Nee! Nee! Jij bent de wolf!
De wolf ging weer weg en vroeg een molenaar om witte bloem op zijn poot te wrijven.
Kindertjes! Doe open! Jullie moeder is hier!
Maar de kleine geitjes geloofden hem niet.
Jij bent vast en zeker de wolf!
“Maar kijk dan naar mijn witte pootje!”
De geitjes zagen het en geloofden dat het echt hun moeder was.
Ze openden de deur en de wolf stormde het huis binnen.
De kleine geitjes probeerden zich te verstoppen.
Alleen de jongste vond een plekje, achter de grote klok.
De wolf verslond de andere kleine geitjes in 1 hap. 
Toen de wolf klaar was met eten, ging hij naast de waterput een dutje doen.
Na een poosje kwam de geitenmoeder terug en riep haar kinderen.
Maar niemand gaf antwoord.
Toen ze het jongste geitje riep, kwam het achter de klok vandaan en vertelde moeder wat er was gebeurd.
De moeder sneed de slapende wolf open en bevrijdde de geitjes.
Daarna gooide ze de wolf in de put.

De wolf en de zeven geitjes

Nathan, Anton en Oscar maken sokpoppen van oude sokken. Met die poppen vertellen ze het sprookje van de Wolf en de Zeven Geitjes.

Een sprookje met sokpoppen

Drama, foto en film

Bekijk hier verschillende sprookjes zoals Roodkapje en Doornroosje!

Sprookjes

Pepernoten

Schrijf je in de voor de maandelijkse nieuwsbrief voor het laatste Schooltv PO-nieuws

Nieuwsbrief PO

Blijf op de hoogte van het laatste Schooltv-nieuws voor VO.

Nieuwsbrief VO

Contact

Schooltv Help

Veelgestelde vragen

Schooltv maakt educatieve content voor het onderwijs, bestaande uit video's en interactief materiaal. Altijd bij de les!

Over Schooltv

Over Schooltv.nl

Schooltv.nl is een videodatabase, gevuld met educatieve en informatieve videoclips, filmpjes, fragmenten, liedjes, animaties, lesvideo’s afleveringen, TV-programma’s, televisieseries, videoverzamelingen en afspeellijsten.