Als er in de negentiende eeuw al radio had bestaan, zou de muziek van Beethoven er het meest zijn gedraaid. Vooral zijn vijfde symfonie werd wereldberoemd. Tot ver in de twintigste eeuw hebben muzikanten zich door de beroemde eerste vier noten laten inspireren. Hoe kwam dit muziekstuk tot stand?
Beethoven werd doof op zijn 25e, werd ooit aangezien voor een zwerver omdat hij vaak en veel dronk en hij zaagde de poten van zij piano af om de muziek via de grond te kunnen voelen. Hij werd door al zijn generatiegenoten gezien als een wonderkind en componeerde al toen hij 12 jaar oud was. Michael Jackson was op zijn negende al wereldberoemd maar Ludwig had geen Beethoven 5 achter hem staan. Beethoven domineerde de hele negentiende eeuw met zijn muziek en ook een beetje de twintigste. Een van zijn bekendste stukken is zijn vijfde symfonie, met dat hele bekende intro. De eerste vier noten van de symfonie stonden in de Tweede Wereldoorlog bekend als de V van victory vanwege de letter V in morsecode. De inspiratie voor de vier noten kwam uit een onverwachte hoek. Beethoven zat in het park en hoorde de geelgors zingen. Ludwig begon vol goede moed met het schrijven van het stuk. Rond die tijd werd hij verliefd op Josephine, gravin van Brunsvik. Beethoven was zo verliefd dat hij niet erg opschoot met het stuk. De twee hadden een moeizame affaire, mede omdat hij ook Josephine’s zus Therese en haar nicht Julietta probeerde te versieren. Uiteindelijk dumpte Josephine hem omdat hij niet van adel was. In een storm van liefdesverdriet en creativiteit schreef hij zijn stuk af. Beethoven kreeg voor het schrijven van de vijfde symfonie 500 gulden, een modaal jaarsalaris voor een arbeider in die tijd. Artiesten van nu zijn daar nu niet meer voor te porren. Voor een modaal jaarsalaris komt Jan Smit een uur optreden, boom boom boomen de Vengaboys nog geen vijf uur en komt Jacques Herb 17 keer over Manuela zingen. Op de première werd het orkest door Beethoven himself gedirigeerd. Later bleek het een stuk dat de muziekgeschiedenis zou veranderen, maar toen waren de bezoekers niet zo enthousiast. Het was ijskoud in de concertzaal en de première van de acht stukken duurde meer dan vier uur. Over de laatste woorden van Beethoven bestaat nog onenigheid. Of hij zei bij het zien van een kistje wijn ‘jammer, jammer, te laat’ of hij zei met zijn beste gevoel voor drama: ‘applaudisseert mijn vrienden, de voorstelling is voorbij.’
