De Tour de France was vroeger één lange race

De Tour de France was vroeger nog niet opgedeeld in etappes, het was één lange race. Als je de hele nacht doorfietste, had je dus een voorsprong. Is dat snugger of kletspraat?

Is het snugger of is het kletspraat? We zullen het zien.
De Tour de France was vroeger één lange race. Deze belangrijkste wielerwedstrijd van het jaar, wordt elk jaar gehouden in Frankrijk. Elke dag wordt een etappe gefietst. Zo'n stuk bestaat soms uit wel 200 kilometer. De race duurt drie weken. Vroeger was de Tour de France nog veel zwaarder. Toen was de wedstrijd niet verdeeld in losse etappes, maar het was een lange tocht. Als je eerder opstond dan je tegenstander, dan had je een voorsprong. En wist je een snellere weg door een stukje route af te snijden, dan was dat ook gunstig. De eerste winnaar van de Tour de France was Louis Tricheur. Hij had vijf keer een hele nacht door gefietst. Daarom was 'ie al binnen negen dagen op het eindpunt in Parijs.
Een hele knappe prestatie, maar wel jammer voor de familie die hem pas een week later verwachtte. Zou het waar zijn? Deden ze eigenlijk gewoon maar wat. Gingen ze gewoon een beetje op de fiets springen, nou dan gaan we een stukje fietsen, kijken wie er het eerste aankomt. Het was niet echt goed georganiseerd.
Kletspraat, maar hoe zit het dan wel?
De Tour de France is al meer dan 100 jaar oud. Ook de allereerste race werd al in stukjes verdeeld.
Een stuk afsnijden mocht niet.
In 1904 werd er veel deelnemers uit de wedstrijd gehaald omdat ze stiekem een stuk met de trein waren gegaan. De Tour de France van nu duurt drie weken. In de drie weken hebben de fietsers maar een paar dagen rust. Maar denk maar niet dat ze dan op de bank gaan zitten, want ook dan gaan ze een stukje fietsen met hun ploeg.
Je zou denken dat de Tour de France alleen maar in Frankrijk is. Want France betekent Frankrijk. Maar vaak begint de eerste dag in een ander land. Zo begon in 2015 de Tour de France in Nederland, in de stad Utrecht.
Per dag wordt een lange rit gemaakt door de wielrenners. Dat heet een etappe. Soms fietsen op een dag meer dan 200 kilometer. Van al die kilometers krijg je honger. Maar tijd om te stoppen voor een hapje eten hebben ze niet. Naast energierepen en bananen eten de wielrenners gelletjes. Dat zijn zakjes met heel zoet, vloeibaar eten. Niet erg smakelijk, maar wel boordevol energie. Degene die de Tour de France wint, krijgt de gele trui en bijna een half miljoen euro. Dat geld mag de winnaar niet houden. Dat moet hij delen met zijn ploeg. Samen spelen, samen delen.