De geheime missies van de commando’s

De commando’s van het Korps Commandotroepen voeren geheime operaties uit in gevaarlijke gebieden. Voor hun missies in Afghanistan hebben ze een koninklijke onderscheiding gekregen, de Willems-orde. Commando Bart vertelt over zijn werk, dat heel spannend is, maar ook zwaar.

Ze zijn de best getrainde militairen van Nederland.
Overal in de wereld voeren ze hele gevaarlijke missies uit.
Waar en wanneer, dat weet bijna niemand. Alles wat de commando's doen is geheim. EEN van die supermilitairen is commando Bart. We mogen alleen zijn voornaam weten en hij moet onherkenbaar zijn. Je kunt je voorstellen dat als wij op missie zijn...en ik een geheime operatie uit moet voeren...dat het niet handig is als ik herkenbaar ben.
En ook je familie weet niks van zulke missies af? Nee.
Op het moment dat wij op missie gaan... kan ik ze niet vertellen waar ik heenga. Dat kan een risico zijn voor mezelf en voor de missie. Van 2005 tot 2010 deed deden de commando's schillende missies in Afghanistan. Daar vochten ze tegen de Taliban, een groep gewelddadige moslimterroristen. Ook commando Bart was daarbij.
Dat lijkt me pittig. Je moet er mensen doodschieten.
Het is heel spannend als je in een vuurgevecht komt.
Je weet dat je een partij tegenover je hebt die jou dood wil maken. Toen in Afghanistan kwam je in heel moeilijke situaties. Er kon een strijder lopen met een wapen. En dan komt er ineens een kind aangerend, die loopt met die strijder mee. Dan ga ik niet op die man schieten. Stel dat je dat kind raakt. Je hebt maar een paar seconden om die beslissing te maken. Je wilt het niet op je geweten hebben om een kind neer te schieten. Voor dit soort moeilijke beslissingen worden de commando's extreem goed getraind. Ook leren ze bijvoorbeeld duiken... parachutespringen...schieten en hoe je verborgen blijft voor de vijand. En je traint ook om extreem rustig te blijven in onverwachte situaties. Aan de zware opleiding doen elk jaar 1000 mensen mee. En maar 20 worden uiteindelijk commando. Ook kapitein Stoppelenberg begon aan de commandotraining, maar haakte uiteindelijk af. De opleiding duurt acht weken. En in de tweede week werd mijn knie zo dik als een voetbal. Overbelast. Toen was het klaar? Ja. Volgens de kapitein is EEN onderdeel heel belangrijk: deze hindernisbaan. En dat moet uiteindelijk met volle bepakking; een kogelvrij vest... munitie, walkie talkie en een rugzak vol water en voedsel. Totale gewicht: 40 kilo. Nu sta je er alleen maar mee. Je moet er ook mee kunnen bewegen. Je moet ermee vechten als dat nodig is.
Dat gaat niet echt hard, Lucas? Nee, haha. Dat wordt 'm niet, he. Nee, ik denk het niet. De training moet ervoor zorgen dat een commando in een klein groepje kan overleven in vijandelijk gebied. Ze bereiden zich extreem goed voor op een missie. De commando's weten precies waar de vijand is. Zo landde Bart met een helikopter midden op een marktplein in Afghanistan. Op het moment dat wij op de grond landden, probeer je zo snel mogelijk te kijken of de vijand er is. En of er misschien op je geschoten wordt. Dat lijkt me ook hartstikke spannend.
Ja, de operaties zijn heel spannend. Zeker als je op de grond zit en weet dat de vijand er is. Het kan ook dat iemand een wapen pakt en op de helikopter schiet. Maar in oorlogsgebied gebeuren ook onverwachte dingen.
Toen Bart in Afghanistan was, reed een auto voor hen over een bom...en kwamen de commando's in een hinderlaag terecht. Je ziet de stofontwikkeling van wapens die aan het vuren zijn. Er vliegen kogels over. En dan zie je naast een muurtje twee gewonden liggen. Mijn eerste taak is dat ik moet schieten. Daarna verleg ik mijn aandacht weer naar de gewonden. Het kan dat ik tussendoor weer moet gaan schieten. Voor dit soort heldhaftige acties krijgt het korps commandotroepen dus de Willems-orde. En daar zijn ze heel blij mee. Met name omdat wij werk doen dat meestal niet naar buiten komt. Het zijn vaak geheime operaties.
Nu krijgen we een koninklijke onderscheiding. Daar zijn we trots op.