Clipphanger

Stotteren is een veelvoorkomend spraakprobleem. Iedereen struikelt wel eens over zijn woorden. Vaak uit zich dat in het herhalen of verlengen van klanken. Op die manier los je de storing op tussen je hersenen en je p-p-praatspieren.

De Griekse filosoof Aristoteles stotterde, de Britse wetenschapper Isaac Newton en onze eigen megamooie muzikante Miss Montreal stottert nog steeds. Maar dan alleen bij het praten: als ze gaat zingen komen de woorden d'r veel vloeiender uit. En dat geldt voor de meeste stotteraars - maar helaas kan niet iedereen zo mooi zingen.
Als je stottert gaat er iets mis bij de communicatie tussen je hersenen en je praatspieren. Die reageren te vroeg of te laat waardoor d'r een soort storing ontstaat. Door letters een paar keer te herhalen of een klank langer aan te houden wordt die storing opgelost en kun je weer verder babbelen.

Stotteren begint vaak in je kindertijd en gaat meestal vanzelf weer over, maar soms moet er een logopedist aan te pas komen of een speciale stottertherapeut.
Sommige handige stotteraars weten het zelf te omzeilen door zinnen om te gooien of bepaalde beruchte stotterwoorden te vermijden. Dus in plaats van pi-pi-pizza, bestellen ze dan 'iets Italiaans'. En dan maar hopen dat ze geen spa-spa-spaghetti krijgen.

Stotteraars zijn heel gewone mensen, dus je hoeft er ook niet raar over te doen. Laat ze rustig uitspreken, dan komt het allemaal wel goed, uiteindelijk.