Boek in beeld

In ‘Het diner’ van Herman Koch gaan twee stellen een avond uit eten. Ze praten over alledaagse dingen, maar ondertussen vermijden ze waar ze het echt over moeten hebben: hun kinderen. In hoeverre ben je als ouder verantwoordelijk voor de daden van je kind? Hoever wil je gaan om ze te beschermen? (niveau 3)

Handig als je gaat kiezen voor je lijst: Boek in beeld. Neem bijvoorbeeld dit boek: Het Diner van Herman Koch. Meteen als je begint te lezen, heb je in de gaten dat er iets aan de hand is met Paul, de hoofdpersoon van dit boek. Paul gaat met zijn broer Serge en hun vrouwen uit eten. Ohja, ze hebben allebei een zoon van 15. Tot zover niks geks, al duurt het een eeuwigheid voordat ze samen in het restaurant zitten, en dan gaat het zo: ‘“Het aperitief van het huis is vandaag een roze champagne,” zei de gerant. Ik haalde diep adem. Te diep eigenlijk, want mijn vrouw keek me aan met een blik die iets wilde vertellen. ‘Niet doen,’ zei de blik. “Hmm, champagne,” zei Babette. “Nou, klinkt goed,” zei Serge. “Wacht even,” zei ik. Maar het gaat niet om het eten dat wordt geserveerd en het gaat er ook niet om wat de twee koppels met elkaar bespreken. Het is wat ze niet tegen elkaar zeggen. Serge is een bekend politicus en wil minister-president worden. Hij is vooral bang voor zijn reputatie. Paul neemt zijn wat typische broer en diens ambities niet al te serieus, maar Paul is zelf ook een rare man. Hij maalt maar door over de bediening en de vitello tonato en de andere gasten in het restaurant. Langzaam maar zeker ontvouwt zich een geheim. De donkere wolk die boven de eettafel blijft hangen, is: hoe ver wil je als ouders gaan om je eigen kind te beschermen en hoe kun je dan elkaar nog vertrouwen? Het Diner blijft spannend tot de laatste bladzijde en je houdt er een heel onbestemd gevoel aan over.