Evi (7) vertelt over Armstrong, een prentenboek van Torben Kuhlmann over een avontuurlijke reis van een muis naar de maan. De muizen denken namelijk allemaal dat de maan van kaas is, maar deze muis die Amstrong heet weet beter! Hij bouwt een raket, neemt appels en een tekenblok mee en vliegt zo naar de maan. Maar dat gaat niet vanzelf natuurlijk…
Dit is de Waanzinnige Podcast van 13 afleveringen. Ik ben Evi en dit is Armstrong.
Waar gaat het eigenlijk over?
Het gaat over een muis, die heeft allemaal vriendjes, en allemaal zijn vriendjes en die denken dat de maan van kaas is gemaakt, maar hij weet dat dat niet zo is. En hij wil een keer zo graag naar de maan.
De muis ontvangt een briefje van iemand die hem wel gelooft. Hij gaat meteen op reis en komt uit bij een oude grijze muis in een museum. Hij vertelt hem dat er vroeger vliegende muizen waren. De kleine muis weet het dan zeker: hij wordt de eerste muis op de maan. En wat probeert deze Armstrongmuis allemaal om naar de maan te komen?
Hij probeert echt heel veel. Eerst probeert hij met een klok, een wekker en met een katapult. En dat gaat zus en zo. Dat vind ik een leuk plaatje. Omdat hij een ruimtepak heeft gemaakt en hij gaat het uittesten met een touwtje, dan gaat hij aan een touwtje en dan gaat hij in die vissenkom met het touwtje om het pak uit te testen, maar die vis, die schrikt zich echt een ongeluk. Help!
Alle pogingen om de ruimte in te schieten mislukken. Maar als de muis vuurwerk ziet krijgt hij een idee. Hij ontwerpt een raketschaats. Maar dan gaat alles mis.
Uiteindelijk vloog de schuur in brand waar hij was en toen moest hij er zo snel uit. En hij had ook een hele mooie microscoop waarmee hij naar de maan kon kijken en toen.., en toen…
En dan blijkt ook nog dat er mensen achter hem en zijn ontdekking aan zitten.
En toen zat dat muisje dus in die wekker en hij had kaasvoorraad, appelvoorraad en ook een tekenblok mee en een pen. Maar die schuur vloog toen in brand, dus toen moest hij…, en toen waren er ook nog eens honden, want ze hadden al die tekeningen van dat muisje gered, alleen zijn ontwerp van de raket kon hij nog wel snel van de muur af pakken. Maar toen ging hij naar de maan omdat er waren honden en die wouden hem opeten. En die mensen wouden hem te pakken nemen om in het museum te zetten.
Ja, het wordt echt heel spannend op een gegeven moment, maar dat moeten de kinderen zelf maar lezen. Maar er is nog iets bijzonders aan het boek: het is namelijk heel mooi getekend.
Het mooiste plaatje vond ik dat hij op de maan was.
Waarom was dat zo mooi dan?
Die maan was een hele mooie kleur wit en die muis vond ik ook heel mooi getekend.
Zou jij naar de maan willen? En wat zou je daar dan doen?
Eh, dan zou ik én de maan natekenen én springen.
Zou jij later ruimtevaarder willen worden?
Nee, dat dan weer niet, want dan zie ik nooit mijn ouders en dan zie ik mijn vriendinnen en vrienden niet meer.
En precies daarover gaan we een stuk voorlezen:
Na drie dagen was de muis bijna terug op aarde. De raketmotor had hij niet meer nodig. Een zacht gesis klonk toen hij de motor loskoppelde. Die zweefde stilletjes weg. Alleen de neus van de ruimtecapsule raasde nu nog richting aarde.
De terugkeer van de maanmuis. Aan drie rode parachutes gleed de ruimtecapsule door de wolken. “Ik ben weer thuis!” riep de kleine muis blij. Boem! De capsule landde op de grond. De muis deed zijn gordel los en opende het luik. Frisse lucht stroomde naar binnen. De muis stak zijn kop naar buiten. Wat hij daar zag ontroerde hem zó dat hij bijna moest huilen. Wat zie je op het plaatje Evi?
Al zijn oude vriendjes en die staan om hem heen en ook een bordje van “welkom terug maanmuis!” en ook een hele grote camera. Voor hun is ie groot, voor ons is ie klein. Al die vriendjes van hem van vroeger dachten dat de maan van kaas was gemaakt en nu zeggen ze “welkom terug maanmuis!”.
Ik lees nog even verder: De kleine muis was dolgelukkig. Zijn avontuur was geslaagd, iedereen sprak over zijn reis. Geen muis durfde nog te beweren dat de maan van kaas was. En de mensen, de meesten hadden van de opwinding in de muizenwereld niets gemerkt. Maar een paar hurkten met een vergrootglas voor de muis grote rakettekeningen. En maakten hun eigen waanzinnige plan. Maar is dit nou echt gebeurd?
Dit is een beetje een fantasieverhaal, maar ook een beetje echt gebeurd.
En waarom dan?
Omdat het gaat over een muis die naar de maan ging, maar eigenlijk is het Armstrong die naar de maan ging.
En wie is Armstrong dan?
Dat is een meneer, die is ongeveer dood denk ik nu. En allang dood. En die was als eerste op de maan. Als eerste mens op de maan, want er is ook nog een aap en een hond, en die hond heette Laika. En ook nog een paar andere dieren volgens mij.
Nou, zo zie je maar weer. Boeken zijn helemaal niet saai! Toch, Levi?
Zijn boeken saai? Dat vind ik echt niet.
Nee, het is leuk hè?
Ja, heel erg leuk.
Goed zo, Levi.
Maar niet heus.
Wat? Wat??? Boeken zijn leuk toch?
Ja. Ja.
Nou, maar niet heus.
Je moet alleen nog even ontdekken welk boek dat is. Armstrong is geschreven en getekend door Torben Kuhlmann
en naar het Nederlands vertaald door Joukje Akveld. Over 2 weken zijn we er weer met de grote Doe-het-zelf-podcast. Kinderen uit Nederland en België en Spanje, echt waar, ze hebben allemaal verteld over hun lievelingsboeken.
Ik ben Naomi, ik ben 10 jaar oud. Hallo, ik ben Jort en ik ben 8 jaar. Ik heet Lois en ik ben 7 jaar. Ik ben Wout en ik ben nu 3, en daarna word ik 4.
Ben jij er klaar voor? Allemaal kleppen dicht en snavels toe! Snaveltjes toe. Stil, sst. Ja, nu. Sst. Luisteren. Veel plezier.
