Klas 1/2/3

Klas 4/5/6

Handig als je gaat lezen voor je lijst: Boek in beeld, korte boekbesprekingen in animatievorm met boeken als Turks Fruit, Het Diner en Sonny Boy.

Programmaheaders

Leesvaardigheid

Boek in beeld

Bekijk ook

Extra's

Schooltv biedt meer dan video's! Ontdek onze extra inhoud:

Ontvang jij de nieuwsbrief al? Blijf op de hoogte door je aan te melden en ontvang elke maand een nieuwsbrief naar keuze in je inbox!

Het smelt van Lize Spit. Eva, Pim en Laurens zijn in hetzelfde jaar geboren. Dat bepaalt hun vriendschap of wat ervoor door moet gaan. Ze bedenken het plan om alle meisjes uit het dorp een cijfer te geven. Om uit te maken wie het knapste is, nodigen ze ze één voor één uit om langs te komen. Eva heeft een raadsel dat het meisje mag oplossen. Bij iedere verkeerde gok moet het iets uittrekken. De tweede die meedoet heet Melissa. 

Terwijl zij stuk voor stuk haar kleren uittrekt, wordt er op de deur van de schuur geklopt. Er verschijnt een schim aan het geblindeerde raampje. Melissa kleedt zich razendsnel weer aan. Pim dooft de sigaret die hij had opgestoken. Laurens wappert met de trui die hij net van de grond gegrist heeft, maar de rook verplaatst zich niet. Pas als Melissa haar t-shirt weer aan heeft, zet hij de deur op een kier. Zijn vader komt binnen. Wat spoken jullie uit? Niets. Zitten jullie te roken? Nee, zegt Pim. Ik denk dat je vrienden beter naar huis gaan, zegt Laurens’ vader. Als Laurens achter hen aan langs zijn vader de deur uit glipt, grijpt hij hem bij zijn oorlel en sleurt hem dwars door de tuin. 
Het is het begin van een snikhete zomer, waarin de drie steeds verder gaan en hun daden steeds wreder worden. Voor Eva zit er niks anders op dan meedoen. 

Het boek begint dertien jaar na deze zomer. Eva komt terug in het dorp met een blok ijs in de kofferbak van haar auto. Gaandeweg snap je dat zij dit keer de regie wil behouden. Het is een ingewikkelde puzzel waarin heden en verleden steeds door elkaar lopen totdat de verschrikkelijke uitkomst zichtbaar wordt.

Programmalogo's

Het is de zomer voordat Eva naar de middelbare school gaat. Ze is bevriend met Pim en Laurens, omdat ze in hetzelfde jaar in het kleine dorpje geboren zijn. Samen bedenken ze een plan om alle meisjes uit het dorp een cijfer te geven. Het boek begint dertien jaar na deze zomer. Eva komt terug in het dorp met een blok ijs in de kofferbak van haar auto. Ditmaal wil ze de regie behouden.

Het smelt van Lize Spit

De Aanslag van Harry Mulisch. Het is januari 1945. De Tweede Wereldoorlog is haast afgelopen en Europa is bijna bevrijd. Maar de stad Haarlem, waar het gezin Steenwijk woont, nog niet. De 12-jarige Anton zit met zijn broer Peter en zijn ouders aan de keukentafel.
Peter doet huiswerk en daarna speelt het gezin een potje Mens erger je niet. Dan klinken er buiten zes scherpe knallen. Peter rent naar buiten. Midden op de verlaten straat voor het huis van meneer Korteweg lag een fiets waarvan het omhoogstekende voorwiel nog draaide. Peter knielde neer bij een bewegingloze man die ter hoogte van de fiets in de goot lag.
Zijn rechterarm rustte op de stoeprand. Alsof ie het zich makkelijk had gemaakt. Anton zag zwarte laarzen glanzen en het ijzeren beslag op de hakken. De vermoorde man blijkt Fake Ploeg te zijn, de grootste moordenaar en verrader van Haarlem en omstreken. Een echte NSB’er. Dan zien ze hoe de buren het huis uit komen en het lijk voor hun huis neerleggen.
“Godverdomme!” roept Peter. “Hij moet meteen weg daar, voordat de moffen d'r zijn.” Met deze moordaanslag begint de geschiedenis die Anton zijn hele leven achtervolgt. Hun huis wordt in brand gestoken en Anton belandt in een politiecel. Maar wat is er daarna met z'n broer en zijn ouders gebeurd? Waarom werd het lijk van Fake Ploeg verplaatst? De Aanslag is een verhaal over schuld en onschuld, over goed en fout in de oorlog, over toeval en ongeluk. En het is ook nog eens een razend spannende detective.

Anton is 12 jaar oud als een hooggeplaatste NSB’er voor zijn deur wordt doodgeschoten. De aanslag is een verhaal over schuld en onschuld, over goed en fout in de Tweede Wereldoorlog, over toeval en ongeluk. En het is ook nog eens een razend spannende detective.

Boek in beeld 

De aanslag van Harry Mulisch 

In het vervloekte hart van Rima Orie.
De familie van Priya, de heldin van dit verhaal, woont in Awaran. De meeste mensen zijn naar dit land gekomen op zoek naar een beter leven. Maar ze moesten op plantages werken voor de kolonisten.
Priya en haar zus Ishani worden uitverkoren om naar het legerkamp Kuwatta te gaan. Ishani omdat ze goed kan leren, Priya omdat ze een bloedkind is, een kind dat is geboren tijdens de bloedmaan.
Bloedkinderen worden in het dorp als monsters beschouwd, omdat ze met hun magische kracht anderen schade kunnen berokkenen. Maar in Kuwatta wordt Priya juist getraind om haar krachten te gebruiken in de strijd tegen de kolonisten.

In het kamp komt Priya al snel oog in oog met een rabido, een zombie. Ze probeerde niet in zijn glazige ogen te kijken. Ze rolde verder, kwam in een gehurkte positie schuin naast hem terecht en trapte tegen een knieschijf aan. Hij viel met een langgerekte schreeuw om. Het monster probeerde overeind te komen, maar ze trok hem naar achter, sloeg haar elleboog tegen zijn luchtpijp en hij stortte op de grond. Hij hapte naar adem, gorgelde, meer bloed droop uit zijn mond, die hij wijd opende. Priya bracht haar mes naar achteren en ramde het in één vloeiende beweging in de borstkas van het monster.

In het vervloekte hart is een meeslepende fantasyroman over oermonsters, wraakgeesten en bloedkinderen, maar ook over slavernij, oorlog en geweld én over Priya’s persoonlijke strijd tegen het kwade, dat zich schuilhoudt in het vervloekte hart van Kuwatta zelf.

In het vervloekte hart is een meeslepende fantasyroman over de persoonlijke strijd tegen het kwade van Priya, de heldin van dit boek. Het verhaal gaat over oermonsters, wraakgeesten en bloedkinderen, maar ook over slavernij, oorlog en geweld.

In het vervloekte hart van Rima Orie 

Aleksandra van Lisa Weeda.
Lisa gaat op zoek naar haar oom Kolja die sinds 2015 wordt vermist. Nadat ze bij de grensovergang tussen Oekraïne en Loegansk eerst wordt tegengehouden, struikelt ze bijna letterlijk haar familiegeschiedenis in. Al snel ontmoet ze haar dode overgrootvader in het paleis van de Verloren Don Kozak. Het paleis is enorm: een graanschuur met zuilengalerijen, portretten van Sovjethelden en telkens weer nieuwe kamers die een deel van het verhaal vertellen. Die vertelling is tegelijk gruwelijk en sprookjesachtig.
De familie bestaat uit Kozakken, vrije geesten die geworteld zijn in een gewelddadige regio. Na hun dood komen ze terug als herten, die waken over het nageslacht. Die herten zijn er bijvoorbeeld ook als Aleksandra, Lisa's oma, afscheid neemt van haar overleden zus.

‘In de verte, in de buurt van de oude molen, ziet ze Nastja in een open kist liggen. Als ze bijna bij haar zus is en iets tegen haar wil zeggen, versperren drie witte herten haar de weg. In hun rug steekt een gouden pijl die oplicht als een lantaarn. Hun lijven dampen in de kou. Er komt stoom van hun vacht. Dan klimt Nastja voorzichtig uit de kist en aait de nekken van de dieren. Bij één klimt ze op de rug. Kort rent Aleksandra achter haar zus aan door het veld. Maar de herten zijn te vlug.’

Aleksandra is een roman waarin oorlog nooit ver weg is. De familiestamboom achter in het boek is geborduurd op een linnen doek die oma bewaart in een oude broodkist. Rode en zwarte lijnen markeren de geschiedenis. Rood voor de liefde en zwart voor het verdriet.

Als Lisa op zoek gaat naar haar vermiste oom Kolja, struikelt ze bijna letterlijk haar familiegeschiedenis in. Bij de grensovergang tussen Oekraïne en Loegansk komt ze terecht in het Paleis van de Verloren Don Kozak, met telkens weer nieuwe kamers die een deel van het verhaal vertellen. Die vertelling is tegelijk verschrikkelijk en sprookjesachtig.

Aleksandra van Lisa Weeda

Jaguarman van Raoul de Jong.
Hij groeit op met zijn Nederlandse moeder, maar na 28 jaar afwezigheid waait ook de Surinaamse vader van Raoul de Jong zijn leven in.
Vader is gelovig, de Heer is overal, zegt ‘ie.
Raoul beseft dat ‘ie weinig van de Surinaamse geschiedenis weet.
Z'n vader vertelt hem dat de plantage van zijn familie al jaren verlaten is omdat onze voorouders slechte dingen hebben gedaan. Ze deden aan voodoo, of zoals dat in Suriname heet, winti. Eén voorvader kon zichzelf met krachten van de duivel veranderen in een tigri, een jaguar.
Alsjeblieft zoon, zegt z'n vader, laat het met rust. Maar een medicijnman die zichzelf kon veranderen in het krachtigste dier van de Amazone... Het beeld laat Raoul niet meer los.
Hij gaat op zoek naar schrijvers die vertellen hoe de geschiedenis van Suriname voor zijn voorvaderen is geweest. En hij gaat op zoek naar de Jaguarman.
‘Tussen de planten vlogen vogels van blad naar blad, van boomtop naar boomtop. Paarsblauwe vogels, rood-zwarte vogels, overwegend blauwe vogels met gele, oranje en groene veren. Ze kraakten, klaagden, floten, zongen de hele dag door, ook ‘s nachts. En onder die vogels over de straten, tussen de planten, uitgedost in felgekleurde kleren, liepen mensen die waren als de bloemen in de bomen. Mensen die de uitkomsten waren van de vreemde gevechten die hier op deze grond in de schaduw van deze bomen waren uitgevochten.’
Raoul leert steeds meer over de Surinaamse geschiedenis van slavernij en onderdrukking. 
Om te weten welk verhaal je wilt vertellen, moet je eerst weten in welk verhaal je leeft, schrijft hij.
Weet hoe mooi je bent en vergeet niet te dansen.

Na 28 jaar afwezigheid waait de Surinaamse vader van Raoul de Jong zijn leven in. Raoul beseft dat hij weinig van de Surinaamse geschiedenis weet. Hij gaat op zoek naar de geschiedenis van zijn voorvaderen en naar de Jaguarman, de medicijnman die zich in een jaguar kon veranderen.

Jaguarman van Raoul de Jong

Sprakeloos van Tom Lanoye.
Een huisbazin die Dikke Lisa heet. 
De hardwerkende bultenaar.
Willie de schoenmaker.
Zot Lucienneke en Perkamenten Nieke.
Bewoners van het Waasland vormen het decor bij het requiem dat Tom Lanoye schreef voor zijn moeder.
Hij kiest vaak een omweg door het dorp van zijn jeugd. 
Zijn middelste broer, die de lastigste wordt genoemd, rijdt op zijn 32e tegen een boom en breekt zijn nek.
Josée stort in van verdriet, verliest zich in pillen en in drank.
Het maakt dat Tom het nog even uitstelt om zijn ouders te vertellen dat hij op mannen valt.
Veel jaren later, vader en moeder zitten met zijn tweeën aan de avonddis, slaat plotseling de gekte toe.
“Josée,” vraagt hij, niet goed wetend wat te doen, dan toch een stap dichterbij zettend.
“Scheelt er iets?”
Ze kijkt hem nu toch aan. Haar blik is niet veranderd.
Een paar seconden zien ze elkaar in de ogen.
Dan vliegt ze hem naar de keel.
Met een stem die nog nauwelijks de hare is en met een kreet vol woordeloze walg en woede.
Hij bidt zijn Josée om ermee op te houden. Hij jammert om verklaringen. 
Ten langen leste doet hij in haar armen gevangen wat zij levenslang heeft gehaat in een man: hij weent.
Ze duwt hem van zich af, ijzersterk, met de ongeremde macht van de uitzinnige.
Ze scheldt hem onverminderd uit in haar infernale dialect waarvan hij nog steeds geen woord verstaat, maar waarin de belichting gemakkelijk te raden valt.
Hij houdt haar voor de gek, hij verraadt haar, hij martelt haar met zijn onbegrip, zijn getreiter, zijn bestaan.
Sprakeloos is een barokke vertelling over vergankelijkheid die eindigt als een ode aan de literatuur.
Nooit meer zwijgen, altijd schrijven, nooit meer sprakeloos.

In Sprakeloos herdenkt Tom Lanoye zijn moeder Josée en zijn jeugd te midden van kleurrijke figuren in het Waasland. Het is een barokke vertelling over vergankelijkheid die eindigt als een ode aan de literatuur: Nooit meer zwijgen, altijd schrijven, nooit meer sprakeloos.

Sprakeloos van Tom Lanoye

Een Joodse familie aan het begin van de oorlog. De ik-persoon woont bij haar ouders. Haar iets oudere zus en broer wonen in Amsterdam. Joden moeten een ster op hun kleding dragen. Vader houdt moed en zegt: “Ze doen ons niets”, maar steeds meer mensen worden opgeroepen. Als je daaraan gehoor geeft, wordt gezegd, kan het zijn dat je nooit meer terugkomt. Families duiken onder. In Amsterdam vinden de eerste razzia’s plaats. Haar zus wordt opgepakt. Ook haar ouders krijgen een oproep en moeten naar Amsterdam. 

“Tussen onze tuin en die van de buren was een smalle geul met aan weerszijden een schutting. Je kon er net in staan zonder gezien te worden. Terwijl ik naar mijn bal zocht, kwam mijn vader kijken. ‘Dat zou een mooie schuilplaats zijn’, zei hij. Hij kom over de schutting en we hurkten achter een boom. Terwijl we daar in het halve duister verborgen zaten, floot mijn vader even. ‘Hallo!’, riep hij daarna. ‘Waar zitten jullie?’, vroeg mijn moeder. Ze scheen gedut te hebben. ‘Hier’, zei mijn vader. ‘Achter de schutting, kijk maar eens goed.’ Hij beduidde nu mijn moeder dat ze ook moest proberen er overheen te klimmen. Met zijn drieën hurkten we in de geul. ‘Geen mens die ons hier zoekt’, zei hij.”

Maar dan wordt er ook bij hen aangebeld. Ze vlucht het huis uit zonder nog iets tegen haar ouders te kunnen zeggen. Via-via kan ze onderduiken bij een boer. Als haar geld op is, moet ze verder. Met een vervalst persoonsbewijs belandt ze uiteindelijk in Heemstede, waar ze blijft totdat de oorlog voorbij is. 

Het bittere kruid gaat over de ondergang van een Joodse familie in de Tweede Wereldoorlog. Het is een sober verhaal dat je zo hebt uitgelezen, maar dat je daarna niet makkelijk meer loslaat.

Het bittere kruid gaat over de ondergang van een Joodse familie in de Tweede Wereldoorlog. Het is een sober verhaal dat je zo hebt uitgelezen, maar dat je daarna niet makkelijk meer loslaat.

Het bittere kruid van Marga Minco

Lily is veertien jaar. Ze woont met haar twee vaders in Brüssel. Dankzij haar werk als influencer baden ze in luxe. Iedere ochtend post ze een filmpje op haar Cuts with Guts-kanaal. Ze is een echte fashion queen.
Het verhaal speelt in de toekomst. De aarde is verwoest door natuurrampen, de lucht is zo vervuild dat je niet kunt ademen, buiten is het constant 50 graden. Lichamelijk contact is verboden omdat er altijd risico is dat je in aanraking komt met een levensgevaarlijk virus. De enige influencer die aan Lily kan tippen is Eli met Fashion Dawgs. Tussen hen begint een race om het grootste aantal volgers. 
Tijdens een reisje naar New New York ontmoet ze Samuel. Hij is knap en slim en ook een beetje mysterieus. Ze gaan op excursie naar de oude stad. Een eindje bij hun boot vandaan kwam, tussen twee afbladderende wolkenkrabbers, een autowrak aandrijven. Of wat ervan over was: een roestige velg, een koplamp met een barst erin en een heel stuk koetswerk inclusief deur, dat wonderwel nog duidelijke sporen van gele verf bevatte. ‘Dat zien jullie goed: een yellow cab uit Oud New York!’, kirde de reisleidster. ‘Wat. Een. Traktatie. Ménsen. 
Vergeet geen foto’s te nemen.’ 
Intussen heeft Eli iets nieuws verzonnen: elke dag wil ze iets aan haar lichaam laten doen, en iedereen mag daar live bij zijn. Lily moet ook iets bedenken en besluit dat ze Samuel daarbij kan gebruiken. Ze sluiten zich aan bij een groep activisten die afval verzamelen dat in zee is gedropt. Als Lily van dit avontuur live verslag begint te doen, brengt ze iedereen in gevaar.
Lily is spannende en tegelijk grappige science fiction waarin de hoofdpersoon tot het besef komt dat de drang naar 'meer, meer, meer' uiteindelijk leidt tot een wereld waarin geen ruimte is voor liefde.

Lily is veertien, influencer en baadt in luxe. Ze is altijd in strijd verwikkeld om het hoogste aantal volgers. Tijdens een reisje naar New New York ontmoet ze Samuel. Ze sluiten zich aan bij een groep activisten die afval verzamelt dat in zee is gedropt. Als Lily van dit avontuur live verslag begint te doen, brengt ze iedereen in gevaar.

Lily van Tom de Cock 

Confrontaties van Simone Atangana Bekono. 
Salome zit in een jeugdinrichting, De Donut. De gedragstherapeut heet Frits van Gestel. Ze herkent hem meteen van de tv, hij deed ooit mee aan de realityserie ‘Hello Jungle’, niet echt een aanbeveling als je eigen vader uit Kameroen komt.
Introvert, onvoorspelbaar en explosief, zo noemt Frits haar. Salome heeft twee jongens uit haar dorp iets aangedaan, voor haar een logisch gevolg van wat er om haar heen gebeurde. Nu moet ze zich aanpassen. Ze probeert geen ruzie te maken met de andere meiden, leest veel, belt met haar ouders en haar zus. 
In De Donut gaat het zo: “Ashli en Feline komen de groep binnen en ploffen op de andere bank, zetten de tv aan. Ik sta op en loop naar mijn kamer. Ik ga op bed zitten en probeer te lezen. Als Frits me een halfuur later samen met Marco komt halen, zeg ik dat hij de tyfus kan krijgen. Marco komt voor me staan en zegt dat ik niet zo stoer moet doen. ‘Je kunt niet met spullen naar medewerkers gooien en je kunt niet zelf gaan beslissen wanneer je wel en niet naar therapie gaat.’ Frits staat met zijn armen over elkaar, zijn grijze paardenstaartje over zijn schouder, streng te kijken in de deuropening. ‘Zo werkt het hier niet,’ zegt hij. ‘Als je niet doet wat je gevraagd wordt, gaat dat consequenties hebben voor je bezoekrecht en je verlofprocedure, en…’ ‘Fuck you,’ zeg ik.” 
Als ze eindelijk naar huis mag, blijkt dat ook daar alles niet meer in de vorm past waar het eerst in zat.
Confrontaties is een boek over je constant moeten inhouden tegenover degenen die je afwijzen, buitensluiten en vernederen, totdat het een keer genoeg is.

Salome zit in een jeugdinrichting. Ze heeft twee jongens uit haar dorp iets aangedaan, voor haar een logisch gevolg van wat er om haar heen gebeurde. Haar gedragstherapeut noemt haar introvert, onvoorspelbaar en explosief. Confrontaties is een boek over je constant moeten inhouden tegenover degenen die je afwijzen, buitensluiten en vernederen, totdat het een keer genoeg is.

Confrontaties van Simone Atangana Bekono

Twee dagen voor kerst gaat Matthies, de broer van Jas, de poldertoer schaatsen. Aan het ontbijt vraagt ze of ze mee mag. ‘Nee, dat kan niet,’ zegt hij, en zachter, zodat alleen zij het kan horen: ‘omdat we naar de overkant gaan’. Matthies schaatst in een wak en verdrinkt. Vanaf dan wordt er iemand op de boerderij gemist waarover niemand het mag hebben. Vader is bitter, moeder is radeloos, de drie kinderen ontsporen langzaam. Ze doen experimenten met dieren en Jas droomt van een redder, een Boudewijn de Groot die hen mee kan nemen naar de overkant.
Op een dag fietsen Jas en Hanna naar de dijk. Ze gooien hun fiets in de berm en lopen naar het meer. Hanna gaat op één van de keien staan. Dan lezen we:
‘Ik ga achter Hanna staan en leg mijn hoofd tegen haar windjack aan. Haar ademhaling is rustig. Eén duwtje en ze kukelt zo het water in. Ik zou dan kunnen zien hoe Matthies onder het water is gekomen. En dan doe ik het. Ik duw haar van de kei het water in en kijk hoe ze kopje onder gaat en weer proestend bovenkomt, haar ogen groot van angst, als twee zwarte visdobbers. Ik schreeuw haar naam. ’Hanna! Hanna! Hanna!’ Ik kniel neer bij de waterkant om haar aan haar arm eruit te trekken. Met mijn hele gewicht ga ik op mijn natte zusje liggen en blijf maar herhalen: ‘Niet doodgaan, niet doodgaan!’ Pas als de kerkklokken vijf keer luiden, staan we voorzichtig op. Het water druipt van alle kanten uit mijn zusje. ‘Ik gleed uit,’ zegt Hanna. Ik schud mijn hoofd, duw mijn vuisten tegen mijn slapen, zet mijn knokkels in mijn huid. ‘Jawel,’ zegt Hanna, ‘dat is het verhaal!’.
Maar dat is in elk geval niet het hele verhaal.

Als de broer van Jas, Matthies, de poldertoer gaat schaatsen, schaatst hij in een wak en verdrinkt. Vanaf dan wordt er iemand gemist waarover niemand in het gezin het mag hebben. De kinderen ontsporen langzaam. Als Jas met haar zusje Hanna bij het meer staat, bedenkt ze zich: één duwtje en Hanna kukelt zo het water in.

De avond is ongemak van Lucas Rijneveld 

Dana is 17 en ze woont in Amsterdam. Het is de zomer van 1970. Op school draait alles om verleiding. Dana vraagt zich af: met wie en wanneer ga ik het voor de eerste keer doen?
Maar nu is het vakantie, ze lift met haar vriendin Tessa naar Parijs. Tessa is makkelijk met jongens en heeft meer ervaring. Als zij met een Tunesiër naar het hotel gaat, reist Dana in haar eentje terug met de trein. Ze dwaalt door het Vondelpark, rookt een joint, belandt in bed met Ted, haar biologieleraar. Hij neemt haar mee naar een xula pepl-sessie. Het bevalt haar maar niks. Ze zag een paar mensen op hun knieën zittend elkaars oogleden en lippen betasten. Een langzaam golvend groepje lag op de grond. Een paar anderen stonden met hun drieën in een kringetje. Handen gingen traag over ruggen en billen, voeten tegen borsten, ruggen tegen elkaar en steeds zacht die toon op de muziek, die af en toe wegviel en weer aanzwol. 
Tessa is er weer en vertelt dat ze in Parijs is verkracht. De volgende dag gaat Dana met Ted mee op de motor naar het strand. Ze vrijen in de duinen zonder dat ze neuken, maar het scheelt niks. Na dit voorval praat ze met Tessa over haar dieptevrees. Vanaf dat moment begint alles door elkaar te lopen. Wat is er echt gebeurd in Parijs? Wat betekent het dat haar vader een vriendin heeft? Hoe weet je wie je bent en wat je wel en niet in de toekomst wilt gaan doen? Wat weet je van een ander zijn passies, van die van jezelf? 
Dan hoort Dana dat haar broer na een brommerongeluk in coma ligt.

Dana is 17 en woont in Amsterdam. Het is 1970 en alles draait om verleiding. Gedurende die zomer verandert er van alles. Ze reist met een vriendin naar Parijs, hangt rond in het Vondelpark en belandt in bed met haar biologieleraar. Dan hoort ze dat haar broer in coma ligt.

Die zomer van Wanda Reisel 

Voor schrijver Adri van der Heijden hangt ieder boek samen met andere boeken. Een roman is onderdeel van een cyclus en ieder draaipunt in het leven van de personages wordt steeds opnieuw en steeds anders belicht. Leven in de breedte, zo noemt de schrijver dat.
Op een dag krijgen Adri en zijn vrouw Mirjam het bericht dat hun zoon tijdens een nachtelijke fietstocht is geschept door een auto. Al gauw wordt duidelijk dat hij het ongeluk niet zal overleven. Tonio is het dagboek van de periode na het ongeluk en tegelijk een reconstructie van wat er gebeurd is. De schrijver wil geen enkel detail verloren laten gaan.
‘Ik kom niet voorbij het moment van de aanrijding, zegt Adri tegen zijn vrouw. Ik sla er mijn hoofd op stuk. Ik moet weten wat daar gebeurd is. Anders overleef ik het zelf niet. Die laatste fietstocht, de klap uit het niets, zijn kapotte lijf op het wegdek.’
De pijn en het verdriet zijn onaangenaam om te lezen. De schrijver wil misschien te ver doordringen in het leven van zijn zoon. Zo blijft hij eindeloos de route navlooien die Tonio moet hebben gefietst. Hij vraagt aan een vriendin: ‘Als je met Tonio meegefietst was, Goscha, welke route hadden jullie dan gekozen? Nou, gewoon. Goscha doet haar ogen weer open. Ceintuurbaan, Van Baerle, op de Overtoom linksaf richting Baarsjes, altijd dezelfde route. Hoe kwam Tonio dan, vroeg Mirjam, op de hoek van de Hobbemastraat en de Stadhouderskade terecht? Ze keek een beetje nerveus van Mirjam naar mij en van mij weer naar Mirjam. Ik zou het niet weten.’

Als Adri en Mirjam te horen krijgen dat hun zoon tijdens een nachtelijke fietstocht is geschept door een auto, begint Adri een dagboek. Hierin beschrijft hij hun verdriet en reconstrueert hij vooral wat er voor en tijdens het ongeluk gebeurd kan zijn. De vader wil hierbij misschien iets te ver doordringen in het leven van zijn zoon.

Tonio van A.F.Th van der Heijden

Header slingers

Schrijf je in de voor de maandelijkse nieuwsbrief voor het laatste Schooltv PO-nieuws

Nieuwsbrief PO

Blijf op de hoogte van het laatste Schooltv-nieuws voor VO.

Nieuwsbrief VO

Contact

Schooltv Help

Veelgestelde vragen

Schooltv maakt educatieve content voor het onderwijs, bestaande uit video's en interactief materiaal. Altijd bij de les!

Over Schooltv

Over Schooltv.nl

Schooltv.nl is een videodatabase, gevuld met educatieve en informatieve videoclips, filmpjes, fragmenten, liedjes, animaties, lesvideo’s afleveringen, TV-programma’s, televisieseries, videoverzamelingen en afspeellijsten.